Dünyanın en iyi, en güzel annesi; herkesin kendi annesidir...Dünyanın tek karşılıksız sevgisidir, annelik sevgisi.

Sevmektir insan olabilmenin tabiiyetliği. Taşı sev, toprağı sev, bitkiyi-hayvanı ve de insanı (şayet sevebilirsen) sev. Sevmelerinde her insan hep çocukluğuna (ister güzel-ister hazin ama hep çocukluğuna) kaçar. En saf halidir herkesin ç

80’lerde, İzmir’in üçüncü büyük şehirliliğine göz diken, dördüncü büyük şehir Adana, sahipsizliğinden dolayı on birinci sıraya geriledi. Böyle bir güzelliğe ancak bu kadarı yapılabilirdi...sağolsun 40 yıl öncesinde Adana'

En Büyük Emekçi Kadın Evvela Annedir. Anne Toplumları Doğurur. Anne Gazi Mustafa Kemal’i Doğurur . Emekçi Kadın O Bir Çift Güzel Gözdür, Umutlara Dokunan O Bir Çift Güzel Göz, Yeri Geldiğinde Sevgiyi Dokur, Tanrısal Tebesümüyle. K

Kimi esmer,kimi sarışın, kimisi buğday benizli, kimi Türkçe konuşuyor, kimi Arapça, kimisi de İspanyolca…Herkesin dışı farklı ama içi aynı, insan aslında ölmek için doğan, hep bir mücadele hep bir hırs bazende ihtiras. Kimi çok&

Şimdilerde hiçbir şeyin ortası kalmadı. Sistemi, hep ekonomiye dayalı kurulmuş dünyada, bazı kadınlar daha erkek-bazı erkekler daha kadın. Yani yanlış kadınlar/ yanlış erkekler… Biraz da Merdümgiriz.

Artık Herkes Bütün Rüyalarını Kendisi Belirleyecek; ne zaman gözlerimizi uykulara yumsak, dönüp, dolaşıp, hep, kötü rüyalar bizi bulur ya!

Eskiden o fotoğraflar vardı, sen ben o, biz siz onlar döneminden.

Hayat suyla başladı / susuzlukla da son bulacak. Su gerçeğin, haikatın ta kendisidir. Bir fotoğraf makinesinin yalansız ve o anı yakaladığı gibidir fakat aralarındaki fark; foto o anı yakalar ve bırakmayıp ileri tarihlere taşır / ama s