JÖNK / İSMET TANLI

Tarih: 26.01.2023 23:22

Ruhunu da Kaybedersen Hayvandan Ne Farkın Kalır ki…

Facebook Twitter Linked-in

Hayvan, içgüdüsel, şartlı reflekslerde hayatını sürdürüp ormanda yaşayan canlılara verilen ortak bir adtır. Sen de şayet ruhunu kaybedersen, kendini hiç başka bir yerde arama, çünkü artık senin ikametgahında ki adres kaydın ormandır.

İmkansızlıkarın çıkmaz sokağında ki sevenlerin yuvasıdır o tertemiz kalpleri. 

Yaşadığımız bu bilişim çağında, yanlış politikaların zayi çocukları, şimdiki nesil, çok özgüvenli, her biri çok harika insan. Neyi istediklerini de, neyi istemediklerini de çok iyi biliyorlar. Yurtta yaşayan herkesin anası-babasıdır devlet. Devletimiz neden akılcı program ve politikalarla bu güzel çocukların önünü açmaz ki. Almanların çok ürememesinden dolayı saf Alman ırkı hızlı bir şekilde azalarak kayboluyor, yerini bir değişik, bambaşka kültürün sahibi olanlar alıyor. Biz 10 bin yıl geçmişi olan bir milletiz. 50’nin üzerinde farklı etnik kökene sahip olan insanlarımızla rengarengiz. İnancım, bu renkleri bir tutkal misali yapıştırabilecek bir liderle bu bereketli coğrafyayı ve insanını hak ettiği yere taşıyarak, o, biz olan bizi bulabilmek. Aslında yeniden, kuvayi miiliye ruhunu canlandırmanın şimdi tam da sırası. İnsan nüfusunun 8 milyarı bulmuş olduğu yaşlı dünyamızda ülke olarak iç sorun, ekonomi, sosyokültürel-psikolojik sorunlarımızı bir an evvel çöpe atarak, refah düzeyimizi yukarıya taşıyıp, yaşanılması beklenen deprem, hızla içerisine girdiğimiz kıtlık ve susuzluk gibi Tabiat Ana’dan gelebilecek potansiyel sıkıntılara gerçekçi-bilimsel çözümler üretmeliyiz. Batılı ülkeler doğal felaketlere yönelik 200-300 yıllık planlarını şimdiden yapmış durumdalar.

Asıl, Utandıran, Utandırdığından Dolayı Utanç Duymalı...

Hep diyoruz ya; ‘Biz bu dünyayı büyüklerimizden miras olarak değil, gelecek nesil olan küçüklerimizden emanet olarak aldık’… Öyleyse sen de en ileri medeniyetlerin akılcılıklarıyla kendi binlerce yıllık kültürünü harmanlayarak geleceğin olacak olan nesillerine daha yaşanılası bir yeri kendi doğrularında bırak. Aksi takdirde sen de yitip gitmiş medeniyetler haritasında eski coğrafik atlasında ki yerin dışında bir yerin olmayacak. Ben seni seviyorum, o beni sevmiyor, bu ötekini seviyor, öteki berikini , beriki kimi seviyor tenhalıklarında herşey çok flu...Ruhunu asla kaybetme, insan olarak gayet insani bir şekilde kalabilmektir en güzeli.

'ışıkları tutamıyorum
avuçlarımdan kayıyor
karanlık en büyük korkum
gece gittikçe çoğalıyor'

                  Elde Var Hüzün / Attila İlhan

İsmet Tanlı


Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —