İnsanlığını unutuyor bazen Anne,ailesi için,yeri geliyor Panter,yeri geliyor Kartal ama asla Kuzu olmuyor.
Yaşı 14’tü evlendiğinde Hülya’nın;10 yıllık evlilik hayatına üç çocuğu sığdırdı.Eşinin ani ölümüyle,üç çocuğun başında Ailenin mecburi Kaptanı oldu-istikametide belli.
Duyarsız olan Anne ve Babasının yanı sıra miras kalan ufak tefek şeylerlede yol alamayacağını kendisinin,adını bildiği gibi biliyordu. Etrafında Dul avcısı,(aşağılıkça kendini çapkın sananlar),her tür ithama gebe potansiyelli hayatlarda zordur,çocuğunu yetiştirebilmek.
O Kadın Ki…Önce Anne/Daha Sonra da Anne/ Ve Yine Anne/Hep Anne-Kendisini Kaybetmiş.
24 yaşında başlayan zorunlu Kaptanlığın getirdiği çalışma hayatında, hiçbir tecrübesi olmaksızın,insanları tanır oldu.Kendisini sevdiğini ve hayatlarını birleştirebileceklerini söyleyen düzinelerce insana kulak bile asmadı,içinde ki sevgiyi içinde hapsetti,fiziğide-ruhuda hala güzel olmasına rağmen.
Hep başka yerde Umut-Mutluluk ama O hep başka bir yerde;kavganın ortasında-hayatta kalabilmenin tam göbeğinde. Kendini hiç bozmadı,inadına yozlaşmayacağım-inadına,önce çocuklarım,onların gelecekleri,dedi,insan olmanın dayanılmaz hafifliğine kapılmaksızın...
Hayatı uzaktan izledi,hayata izleyici oldu.Yörüngesi Çocukları
Hülya,doğru durdu,doğru yoldan ilerledi;üç çocuğuda bir baltaya sap oldu.Artık ben diyebilme cesaretini hiç yakalayamadı,belkide artık bir şeyler için geçti ya da erken, kabuğu kırıp çıkamıyor belki de ,(insanı hayatın zorlukları çıkartmıyor oradan),o kısır döngüden,her ne kadar izleyicisi olduğu hayatın başrolüne gözünü diksede.
Mangal gibi yürek ister,ömrünü ortaya koyarak,yavrularına kol kanat gerip,doğru bir insan olarak yetiştirmek.
Yüreği tertemiz, umutlarla dolu,hep bekliyor artık, mutluluğun,gelip kendisini bulmasını.fakat o mutluluk gelecek olsada ,hayatın ördüğü duvarlar mesafe bırakıyor,mutluluğu getirecek kişiye.Engelleri-duvarları kırarak-devirerek gelecek mutlaka bir gün O kişi,inancı yüksek Hülya’nın ,çünkü kalbi hala tertemiz,içine kilitlediği sevme-sevilme hakkını kullanmaya hazır,(Annelik içdürtüsünde olduğu gibi doğrularla yürürse,kazanması kaçınılmaz).
Dünya Yuvarlak Yollar Çukur İnsanlar Dört Köşe.
Ah Kızlar Ulan Kızlar Balladı
o yanlış evlenip çabuk ayrılan kızlar
her gece uykusuzluk, her sabah zorluk
mutluluk size uzak ne desem yalan kızlar.
iş güç dağdağası büyütülecek çocuk yaşamaya vakit yok
ah kızlar, aman kızlar
her yerde yadırganır çevresi ona soğuk
yalnızlıktan her dakika kırılan kızlar
bir çoğu umutsuz, birazı aksi, birazı uçuk
her sözü her bakışı tartışılan kızlar.
erkeklere sürek avı, kadınlara korkuluk
ah kızlar aman kızlar, ulan kızlar, ulan kızlar.
Atilla İlhan
İsmet Tanlı
