'Kibir', kimi kişilere yakıştırılması açısından 'karizma' gibidir. Bunlar, bir insanda olan bir şey değildir, yani kibirli ya da karizmatik insan yoktur; insanlar kendi meşreplerine göre kimi insanlara 'karizmatik' ya da 'kibirli' diye bu kavramları atfeder...
Şimdi İlber Ortaylı ne derse desin, onun tavrı ya da söylediği 'kibir' kavramıyla ölçülemez.
Bazı insanlardan ve özellikle filozoftan söz edilirken 'kibir' vb. sözcükler kullanılmaz. Şimdi tutup Noam Chomsky, Roland Barthes, Jean Baudrillard gibi biri için 'çok kibirli' desek, utanç duygusundan bir daha sokağa çıkabilir miyiz? Sanmam...
Ünsal Oskay, İlber Ortaylı, İoanna Kuçuradi, Alev Alatlı, Derya Tulga vb. kişilikler için, davranışları ya da sözleri her ne olursa olsun, kibirli falan denilmez. Onlar ne derlerse desinler, bize düşen dinlemektir.
Diğer paylaşımda Derya Tulga, İlber hoca için sert bir eleştiri yaptı, Derya Hoca'ya cevap verilmez, o Derya Tulga, o bir şey diyorsa bir bildiği mutlaka vardır. Dinlemek gerek...
Bizim toplumun bu anlamda biraz dikkatinin çekilmesi gerek. Adam, Cumhurbaşkanı için 'kendini bir şey zannediyor' diye yazmış. Yarım saat güldüm... Adam Cumhurbaşkanı yahu, bu bizimki diyor 'kendini bir şey zannediyor?' Birinin bir şey sayılması için demek ki sadece onun kendisi gibi olması gerekiyor! Şunu bilmemiz gerekiyor.
Karpuz söz konusu ise, karpuzcu gibi konuşmayacağız. Çay dağıtan adam o işi kesin bizden daha iyi biliyordur. Futbol söz konusu oldu mu, Mustafa Denizli, Fatih Terim bir şey demişse üstüne yorum yapmayacağız.
Roman sanatı hakkında Orhan Pamuk bir şey söylüyorsa, oturup dinleyip anlamaya çalışacağına laf yetiştiriyor... Biri çıkmış 'Fatih Terim kibirli' diyor. Kibir dediğin nedir diyen de olmuyor? Fatih Terim konumundaki kişilerin kibir denilen şeye tenezzül edeceğini mi zannediyor?
Bu zannetmek işi hiç hoş sonuçlar doğurmaz. Bazen zannetmeyecek insan, edebiyle oturacak... İstiyor ki, Fatih Terim, Orhan Pamuk, Alev Alatlı, Derya Tulga, Mustafa Denizli, İlber Ortaylı falan toplanıp balık avına gidelim...
Bizim toplum bu anlamda zıvanadan çıkmış vaziyette. Toparlanması gerek tez elden... Bu toplumun değerleri olan, şu kafaları kocaman insanlara saygılı olunmalı...
Hayatında hiç doğru kitaplar okumamış bir kadından, kindisinin belki bu terk edilme nedeninden hâlâ haberi yok, 'iki tane kitap okudu diye kendini bir şey zannediyor' diye söze girdiği gün ayrıldım esasen...
İnsanın bir şey olması ya da kendini bir şey zannetmesi için zır cahil olması gerektiği fikri kafasının çeperlerinde küf halini almış. Adam/kadın, kendi cehaletine âşık...
Bilgiye saygı duymazsak, dağılırız. Toplum olarak da dağılırız... Kafasının içinde binlerce cilt kitapla dolaşan, entelektüel derinliği olan bir kişi zaten aşmıştır öyle kibir mibir işlerini...
Bir de lafı dolandırıp dolaştırıp kitap okuyan, hiç dolayımsız olarak elbette insani, kültürel, entelektüel derinliği olan kişiler için, 'kitap/okumak cehaleti alır, eşeklik bâki kalır' gibi saçma sapan sözlere de bel bağlamayalım. Okuyan insan kesin gelişir. Bu net...
Kimi okumuşluk gerektiren meslekleri örnek gösterip 'okumuş bilmem ne olmuş' diyorlar ya! Yo, hayır, öyle değil. Hiç kitap okumadan, en fazla kitap okunmasını gerektiren bir mesleğin kardinali ya da mareşali yapılmışlar çoktur ne yazık... Ama ölçü bu değildir.
Örnek olarak: İşte o yapıntı kardinaller, mareşaller, 13-17 yaş kızçocuğu hakkında ileri geri konuşuyor.
Cengis T.Asiltürk
