Artık Herkes Bütün Rüyalarını Kendisi Belirleyecek; ne zaman gözlerimizi uykulara yumsak, dönüp, dolaşıp, hep, kötü rüyalar bizi bulur ya!
Vicdanının hapsindeki insana, uykuda bile en ağır işçilikler, sanki uykuya her dalış, nedense, ayrı bir cehennemin kapısını aralıyor artık.
Sevmek ayrı bir cehennem/ sevilmek apayrı.
Galiba, tanrı, çıkmaz sokakların açmazlarında O insanlara cehenneminde ki ölüm stajını başlatmış ama O'da bilmiyor ki, Onlar prim gününü doldurmuş ama yaşını bekleyen EYT'li.
Aslında vücuttan bu beyni kaldırıp atmalı ki, o zaman beyinsiz sıfatını hakkınca taşıyabilsin, O embesil.
Birsen, kahverengi gözlü, 40'lı yaşlarda, dışı sarışın güzeli, içi göçük, bir hayli karamsar bir kadıncağız. Şu kısacık ömründe ki hayatlarında tatmadıgı günah kalmamış,maalesef. Kadınlar elbette tabiki haklılar, vicdanlarını kaybedip, kültürüne yabancılaşmadikça. Annelik, en ağır işçilik,bütün hesapları tanrıyla, emeğinin karşılığı da hiç olmayan.
Birsen'de eşinden ayrılmış ve bir çocuğu var. Çocuk mevzusunda, her annenin vicdaniliğinde, en güzel hayatları kuracak mentalitelerde, bu hayatta babada dahil hiç kimseye güvensiz( kendisi de buna dahil) ama galiba tek yanılgısı (birazda hayatı hafife almasında saklı), düzenin ataerkil ve vahşi kapitalizme dayalı olduğunu, (galiba) unutmuş olmasından kaynaklı.
Rüya adını koydukları kızları henüz 3 yaşında. Şimdi Birsen bu genç yaşta hayatın da yüklediği bu ağır yüklerle, ekonomisi daralmış bir ülkede ödünü nereden alıpta/ nereye verecek,hiç bilemediği (herşey paraya dayalı bir sistemde ) işi çok zor.
İbni Haldun'un 'Coğrafya kaderdir ' sözünün doğruluğuna da yüzde yüz inanmak tabiki de şart.
Şimdi Birsen, hayatını yine, yeni biriyle birleştirmeye çabalasa, kızı Rüya ortada (el adamına güven olmaz) ama kendi camlarını kırıp çıkmış gitmiş o eski hayatlarından, tozu dumana katarak, yeni ufuklarda ki o potansiyel hayatlara.
Birsen şunu unutmuş olmalı ki (belki birazda anlık ihtiras rüzgarlarına kapılarak), o pembe dünyalar, yeşilçam filmleriyle birlikte, Kadir İnanır ve Tarık Akan'la başrolü paylaşan, Filiz Akın ya da Belgin Doruk'la son buldu. Şimdiki zaman, kullanamayacağı eşeğin yularını baglamayan ya da tarlayı hep yağmurun altına süren, vahşi-zalim bir insan kalabalığından ibaret. Kendisi tek olsa, elbet sığınacak bir limana, ama o tanrısal sevgiyle hükmettigi çocuğu da var işin içerisinde. ..(Hiçbir çocuk kendi isteğiyle gelmez ki bu dünyaya, biz yani anne-babalar isteriz onları buraya getirmeyi).
Yani artık, Birsen, bu açmazlıklarda, her ah edişiyle hiç yazılmayacak bir romanda baş kahraman / her gittiği adres kendisine yeni bir mezarlık.
Sorun sistemsel aslında, Donkişot'ta sadece, Cervantes'in yazdığı bir romanda ki kahraman, hep yel değirmenleriyle savaşan.
Batı 'nın, dijitalleşmiş çağda, sistematik dayatmasıyla birlikte, sorumlu bir aydın işlevini yitiren düşünür ve yazarların da artık üç maymunu oynuyor olması, örnek burjuvaların kaybı ve de satılmış medyanın da yalanlarıyla, sistematik zehirledigi toplumumuzda; o eski sofralarda ki masalar devrildi, çekirdek aileler paramparça edilerek, sonun başlangıcı için start verildi.Neticeleri de gözönünde apaçık bir hezeyan.
Ben ata sözlerine daima inanırım yaşanılmış sentezlerden doğmuştur, anlayabilene daima doğru örnekleri teşkil ederler.
Geçmişini bilmeyen, en yakın tenhalıklarda kendini savurarak kaybeder, geleceğini de asla kuramaz.
Kaybettiğin kültürde önce kendine yabancılaşırsın, sonra da etrafına, kendinle birlikte gömersin, geçmişini -geleceğine.
İnsan insana şiddeti neden arttırdı / neden tavuk boğazlarcasına en sevdiğini boğazlar oldu ki!
Artık hiç bir şey düşünülüp, sorgulama imkanı verilmeksizin, dersler çıkarılmaksızın üzeri örtülerek, kötüye cesaret verici, öküz ve tren ilişkisinde.
En sevdiğidir en kutsalı, insanın, namusunu da içinde barındırır, onun kaybıyla da herşeyinin kaybı başlar, en yakındaki tenhanılıklarında.
Öyleyse sen çizdiğin yoldan asla sapma, ister dikenli ister taşlı olsun / artık zoru kazanmak en kolay, eğer beyninde kazandıysan, herşey tamam.
Tıpkı bir Bilge Hintli'nin dediği gibi, 'Kaplanı avlamadan önce kafanda öldürmüş olmalısın. Geriye kalan sadece bir formalite' .
Babalık En Kolay/ Asıl Mesele Anne Olabilmekte.
Akşamdan Sabaha Kaç Babalık Tüketebilir, Kaçta Annelik, Bu Gidişle Bir Ömre, Daha da Kaç Hayat Sığdırabilir ki Her İnsan!
İsmet Tanlı
