Bir-iki-m (Maddi..! Manevi..!)
Sel Gider Kumu Kalır.
'Kurak Deredeki Kurbağada der ki;Bu Dere Elbet Akacak Ama İşki Ben Ölmeden Aksa...'
Maddi varlık bu gün var, yarın yok ya da bu gün yok,yarın var,göreceli yani geçici yani insanın dahi geçici olduğu bu fani Dünyada para nedir mal nedir.
Parası çok olan Amerikalı işadamı uzaya yerleşecekmiş. Madden çok zenginsin ama ne işe yarayacak ki fiziki ve ruhi sağlığın elverişsiz onları kullanabilmeye.
Kalıcı zenginlik manevi olanıdır. Maddiyatın açamayacağı kapılar bolca vardır şu hayatta,mesela sen karaktersizsin ,bencilsin ve Dünyanın sadece senin etrafında dònüyormuş gibi kibir içeridindesin,param var huzurum var felsefesindesin ama gercek hiçte öyle değil bu kainatta sende zincirin sadece bir halkasısın(Herkes eşit-herkes mutlu-eşit paylaşım ve eşit haklar var olmadıkça sen sıfırsın aslında).
Tut ki; Ali'den miras kaldı sana zülfikar..
Sen de Ali'nin yüreği yoksa, Zülfikar neye yarar?
Bütün hersey geçici ömür göz açıp-kapama aralığında.
Gençliğindeki bedende ruhta yok,ilerleyen yaşlarda. Nihayetinde ruh uçup gidiyor ölen bedenden.
İnsan olabilmenin en güzel yanı aslında mutluluk hormonlarını bolca salgılayabilmektir,insan olduğunun farkına varabilmektir;Sevdiğin şeyleri yaparsın -birini (bir canlıyı )seversin,budur ölümsüzlük,budur ölüp giderken ruhunnun kare kare film gibi izlediği bütün ömrünün özeti,hayatındaki mutlu son.
'Beyaz adam Annesi toprağa ve kardeşi olan gökyüzüne, alıp satılacak, yağmalanacak bir şey gözüyle bakar. Onun bu ihtirasıdır ki, toprakları çölleştirecek ve her şeyi yiyip bitirecektir. Beyaz adamın kurduğu kentlerde huzur ve barış yoktur. Bu kentlerde bir çiçeğin taç yapraklarını açarken çıkardığı tatlı sesler ve bir kelebeğin kanat çırpınışları duyulamaz. Beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu, son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık öldüğünde anlayacak...
Der,Kızılderili Şef Seattle - 1853'te
İsmet Tanlı