Dünyanın en iyi, en güzel annesi; herkesin kendi annesidir...
Anne: Duyulduğunda dahi içimizde çiçekler açtıran bu kelime Eski Türkçe ana “çocuğu olan kadın veya bu duyguyla sarınmış olan kadın” kelimesinden gelmektedir. Ana veya anne kelimesi çocuk dilinde “na-na” söyleminden yansıma olarak türetilmiştir.
Dünyanın tek karşılıksız sevgisidir, annelik sevgisi...
Annelerimiz, bizim, yaşayan ya da yaşamış en büyük tanrıçalarımızdırlar. Hiçbir sevgi, bir annenin çocuğuna olanı kadar tanrısal değildir. Karını seversin büyük bir sevgiyle, aşkla sevdiğini seversin büyük bir sevgiyle, arkadaşını seversin sevgiyle ama muhakkak bir (madden-manen) karşılık beklentisi içerisine girerek. Kimisinde yalnızlığını paylaşarak bu fani dünyadan geçip gidersin, kimisinde kendini statüsel farklı bir boyuta taşıma pragmatik’liğinde ki sığ yaklaşımlarda kalarak, başka bir tür olan hayvanı seversin ve yine bir beklenti içerisinde… sevmelerini verdiklerinde hep, az ya da çok, algındaki ihtiyaçlarına yönelik bir çember içerisinde kalırsın, ama anne çocuğuna, ne algısında ki ihtiyaç ne de başka bir gereksinimle karnında 9 ay 10 gün taşır ne de bir başka cinsin bir başka cinse verdiği sevgide ki gibi beklentilerde kalır. Annede ki sevgi tamamen tanrısal bir kabiliyete tabii, tamamen genlerinden gelen devasa büyüklükte ve tek karşılıksız sevgidir.
Anne dendiğinde aklıma gelen ilk çağrışım; otomobilin içerisinde bebeğiyle birlikte trafik kazasında yaralanmış, bir sedyede boyunlukla yatarken, kazadan hemen sonra ki ilk isteği; henüz aylık olan bebeğini kucağına alarak emziren, o bahtiyarlık içierisinde ki annenin o büyük resmidir…
Anne, yeri gelir; Kırşehir'de, pitbull cinsi köpeğin saldırısına uğrayan kızı Hatice’yi kurtarmak için tereddüt etmeden hayatını ortaya koyandır…
Anne: Yeri geldiğinde, iki çocuğunu (karnında taşıyıp dünyaya getirmesinin yanı sıra) tek başına, yıllar boyu hem anne hem baba iç güdüselliğinde kalarak, bütün sevmelerinde ki bulaşabileceği şahsi güzelliklerini bir kenara katandır.
Annedir Öğretmen-Öğretmendir Anne...
Örnekleri milyonlarcasıyla çoğaltabiliriz ama kısaca, Charlie Chaplin’in de dediğine yüzde yüz katılmakta mümkündür: “Dünyayı anneler, şairler ve öğretmenler yönetseydi, kimseler sızlanmazdı”
'Anneler günü geleneğiyse, Yunan mitolojisine kadar dayanıyor. Yunan mitolojisindeki pek çok tanrı ve tanrıçanın annesi olan Rhea onuruna yıllık ilkbahar festivali kutlanıyordu. Antik Romalılar da ilkbahar festivallerini ana tanrıça Kibele onuruna kutladı. Anneler gününün günümüzdeki şekli ise Anna Jarvis'in kaybettiği annesi için 1908'de başlattığı anma gününün 1914'te Kongre'nin onayıyla ABD çapında kutlanmasıyla oluştu. Sonraki yıllarda birçok ülke, ABD'de olduğu gibi her mayısın ikinci pazar gününü anneler günü olarak kutlamaya başladı. Türkiye'de ise anneler günü ilk kez 1955'ten itibaren kutlanmaya başlandı.'
Geçenlerde bir yakınımın ani ölüm haberini aldığımda büyük bir şok etkisi altına girdim; ‘Ölüm Allahın Emri Ayrılık Olmayaydı’ sözü bir kurt gibi içime düştü, o anda ilk önce, yaşı ilerlemiş annem ve diğer sevdiklerim aklımda bir bozuk plak gibi takıldı durdu, o an durup içimden; ömür denen şeyin, bu yalancı-fani dünyada, ölümle seveni-seveninden çok ani bir şekilde ayırabileceğini, bir daha da fiziksel olarak bir arada olabilmelerinin de artık mümkün olamayacağını, kalbime ve beynime hazince mıhladım. O büyük hazinlik içerisinde ki reflekste hemen ilk yapabildiğim şey, sevdiğim birkaç kişiyle irtibata geçip, içimde ki bu yoğun melankoliyi paylaşarak dağıtmak oldu, daha sonra da kendimi annemin yanında buldum, (ona bu içimdeki fani-his fırtınasını pek hissettirmeden) ona sarıldım ellerinden öptüm ve o anı (içimden) doyasıya yaşadım. Ölümün zamanı ve yaşı yok, her ölüm erkendir, her ölüm geri dönülmez bir yolun başlangıcıdır, her ölüm kalıcı ayrılıktır…
Annelerimizi, yılda sadece bir gün asla değil; 365 gün sevip-saymak temennisiyle… Dünyanın En İyi En Güzel Annesi Herkesin Kendi Annesidir...Bütün Ana Tanrıçalarımızın Gününü Kutluyorum.
İsmet Tanlı
