.jpg)
Permakültür kavramı son zamanların sık tekrarlanmaya başlayan ve yeni küresel dünya düzeninde çok gereksinim duyulan kavramlarından biridir.
Kavrama ismini veren Bill Mollison Permakültürü şöyle tanımlar:
“Permakültür, doğal ekosistemlerin çeşitliliğine, istikrarına ve esnekliğine sahip olan tarımsal olarak üretken ekosistemlerin bilinçli tasarımı ve bakımlarının sağlanmasıdır. Üzerinde yaşayan insanlar ile arazinin, gıda, enerji, barınak ve diğer maddi ve manevi ihtiyaçları sürdürülebilir bir şekilde karşılayan ahenkli bütünleşmeleridir. Sürdürülebilir tarım olmaksızın istikrarlı bir sosyal düzen mümkün değildir. Permakültür tasarımı, kavramsal, maddi ve stratejik bileşenleri tüm canlıların yararına çalışan bir model içinde bir araya getiren bir sistemdir. Permakültür’ün arkasındaki, doğaya aykırı olmaktan ziyade onunla birlikte çalışma, uzun süreli düşüncesizce hareket etmekten ziyade uzun süreli özenli gözlem yapma, sistemlerin sadece bir ürününün peşinde koşmaktan ziyade onlara bütün işlevleriyle bakma ve sistemlerin kendi evrimlerinin gerçekleşmesine izin verme felsefesidir.”
Permakültür bilincinin oluşması ülkelerin tarımsal anlamda kalkınmaları ve globalleşen dünyadaki bozulmaların önüne geçilmesi adına çok kıymetlidir. Vahşice tükettiğimiz ve her geçen gün biraz daha bozduğumuz eko sistemin devam etmesi halinde dünya kıt kaynaklarının yakın zamanda daha da verimsizleşerek çölleşme ve kısırlaşma ile karşı karşıya kaldığı görülmektedir. O nedenle de daha çocukluk yaşından itibaren bireylerin bilinçlendirilmesi, doğa ve tarım kavramlarına duyarlılaştırılması ve yer yüzüne özen gösterme bakış açısı kazandırılması şarttır.
Sorgulamadan tüketen, üretmenin hazzı ve öneminden yoksun nesillerle gerek ülkemize gerekse dünya eko sisteminin devamı mümkün görünmemektedir. Bu nedenle de daha okul öncesi çağdan başlayarak çocukların yaşayarak, uygulayarak ve deneyimleyerek bilinçlendirilmeleri önem arz eder. Eğitim müfredatlarında permakültür tarım etkinlikleri ve bilinci derslerinin yer aldığı eğitim sistemlerine gereksinimimiz her geçen gün artmaktadır.
Gerek canlı-cansız c bütün varlıkların devamı ve çoğalması için gerekli koşulları sağlanması, gerekse kendi ihtiyaçlarımızı kontrol altına alarak bilinçli kültürün desteklenmesi için kaynak ayrılması açısından permakültür bilincinin yaygınlaşması gerekmektedir.
Sizlere daha 3 yaşından itibaren çocukları permakültür tarım anlayışı ve bilinci ile tanıştıran bir eğitim modeli uygulayan KIRMIZI OTOBÜS ANAOKULLARINI incelemeye davet ediyorum. Üretim ve emek kavramlarının öğretildiği, doğa bilincinin geliştirildiği, tarım anlayışının güçlendirildiği, öğrencinin el emeği ile ürettiği ürünleri sağlıkla tüketebildiği benzer okul ve eğitim modellerinin yaygınlaşması dileğiyle.